Historia Domu

Dom Pomocy Społecznej w Krakowie przy ul. Sołtysowskiej 13d został otwarty 8 września 2003 roku.

W Uchwale nr CXX/1130/02 Rady Miasta Krakowa z dnia 12 września 2002 roku, Rada Miasta Krakowa wyraziła wolę zaproszenia w celu osiedlenia się w ramach repatriacji czterdziestu Polaków z Kazachstanu, którzy wyrażą zgodę na zamieszkanie w Domu Pomocy Społecznej dla Osób Starszych przy ul. Sołtysowskiej 13c w Krakowie. Zasiedlanie w tut. Domu rozpoczęło się od 8 września 2003 roku.

Repatriacja oznacza powrót do Ojczyzny, opuszczonej z różnych przyczyn.

Ojczyzna to ludzie, których rozumiemy i którzy nas rozumieją.

Ze względu na specyfikę Domu, został wprowadzony specjalny program adaptacji społecznej dla repatriantów – mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Krakowie przy ul. Sołtysowskiej, którzy po wielu latach przebywania poza krajem, wrócili do Polski. Podstawowym celem tego programu jest przystosowanie się repatriantów – mieszkańców DPS, do innego, szeroko rozumianego otoczenia oraz do realiów codziennego życia w Polsce: zamieszkania w domu pomocy społecznej; poruszanie się w placówkach służby zdrowia; korzystanie z dóbr kultury w tym przede wszystkim bibliotek; orientacja w życiu politycznym Polski, ordynacji wyborczej, obyczajach prawa; a także doskonalenie w porozumiewaniu się w języku ojczystym. Prowadzone są spotkania integracyjne oraz związane z obchodami świąt - imprezy okolicznościowe.

Pierwszym podmiotem prowadzącym ww. placówkę była Fundacja ,,Zdrowie dla Budowlanych” z siedzibą w Krakowie na os. Młodości 9. Dom został wpisany do prowadzonego przez Wojewodę Małopolskiego rejestru domów pomocy społecznej, na podstawie zezwolenia wydanego przez Wojewodę Małopolskiego. Gmina Miejska Kraków zleciła Fundacji „Zdrowie dla Budowlanych”, realizację zadania w trybie art. 25 ustawy o pomocy społecznej, do dnia 31 grudnia 2016 roku.

Uchwałą  nr CVII/1086/06 Rady Miasta Krakowa z dnia 26 kwietnia 2006 roku, Rada Miasta Krakowa podjęła decyzję o nadaniu Domowi Pomocy Społecznej w Krakowie, ul. Sołtysowska 13d imienia Władysława Godynia, który ufundował budynek z przeznaczeniem na ten cel i przekazał go Urzędowi Miasta Krakowa, aby służył za dom potrzebującym. W szczególności miał służyć repatriantom z Kazachstanu.

Dom posiadał partnerskie kontakty z:

• Domem Pomocy Społecznej w Czeskim Trzyńcu
• Domem Pomocy Społecznej w Czeskim Cieszynie
• Domem Pomocy Społecznej „Seniora Naftowca” przy ul. Kluzeka 6 w Krakowie
• Domem Pomocy Społecznej przy ul. Łanowej 41 w Krakowie
• Domem Pomocy Społecznej im. św Brata Alberta przy ul. Nowaczyńskiego 1 w Krakowie
• Domem Pomocy Społecznej im. św Jana Pawła II przy ul. Praskiej 25 w Krakowie
• Przedszkolem nr 109 w Nowej Hucie
• Nowohuckim Centrum Kultury NCK

Aktualnie (od 01 stycznia 2017 roku) Dom jest prowadzony przez Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych „Wspólna Radość” z siedzibą w Krakowie przy ul. Łanowej 41, na mocy kolejnych  umów o realizację zadania publicznego, o których mowa w art. 16 ust.1 i 6 Ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016r. Poz 1817): nr W/I/4303/SO/761/2016; nr W/I/1239/SO/101/2018; nr W/I/3003/SZ/864/2021; nr W/I/2904/SZ/816/2022 pod tytułem:„Prowadzenie domu pomocy społecznej przeznaczonego dla 67 osób w podeszłym wieku w nieruchomości stanowiącej własność Gminy Miejskiej Kraków przy ul. Sołtysowskiej 13d” z Gminą Miejską Kraków. Projekt jest finansowany ze środków Gminy Miejskiej Kraków.

Podstawowym celem, jaki postawiła sobie Dyrekcja Domu było i jest otwarcie DPS na otoczenie zewnętrzne, aktywizację mieszkańców oraz zwiększenie wiedzy i umiejętności zatrudnionego personelu poprzez motywowanie i zachęcanie do udziału w specjalistycznych szkoleniach. Przy wyznaczaniu kierunków działań i definiowaniu nowych zadań szczególnie duży nacisk został położony na holistyczne zaspokojenie potrzeb mieszkańców Domu, zarówno w sferze bytowej, opiekuńczej, jak i wspomagającej. Nawiązano ściślejszą współpracę z innymi Domami Pomocy Społecznymi oraz organizacjami społecznymi, dzięki czemu znacznie poszerzyła się oferta spędzania wolnego czasu dla mieszkańców Domu.

Dom współpracuje z:

• Domem Pomocy Społecznej przy ul. Kluzeka 6 w Krakowie
• Domem Pomocy Społecznej przy ul. Łanowej 41 w Krakowie– Dom Pomocy Społecznej przy ul. Łanowej 39 w Krakowie
• Domem Pomocy Społecznej im. św Brata Alberta przy ul. Nowaczyńskiego 1 w Krakowie
• Domem Pomocy Społecznej im. św Jana Pawła II przy ul. Praskiej 25 w Krakowie
• Przedszkolem nr 109 w Nowej Hucie
• Stowarzyszeniem „Wspólnota Polska”
• Stowarzyszeniem Rodzin Abstynenckich „Krąg”przy ul. Bp. Tomickiego 17/100 w Krakowie 
• Nowohuckim Centrum Kultury NCK

Duży nacisk położono również na podniesienie standardów formalno – organizacyjnych obowiązujących w DPS. Dzięki ujednoliceniu i stworzeniu jasnych uregulowań i procedur, podniosła się jakość świadczonej pracy zarówno w sferze administracyjnej, jak i opieki nad mieszkańcem.

Repatrianci bardzo potrzebują obecności kogoś, kto będzie im dotrzymywał towarzystwa na co dzień. Przede wszystkim wysłucha ich wspomnień, w których widoczny jest prawdziwy obraz kazachstańskich Polaków oraz bogactwo kultur Wschodu.  Porozmawia o różnych narodowościach z jakimi na trenie Kazachstanu mieszkali, o ich odrębności i szacunku dla ich dorobku kulturowego. Pomoże zrozumieć polską rzeczywistość, co czasami sprowadza się tylko do wyjaśnień np. usłyszanej w telewizji informacji. W czasie tych rozmów repatrianci mają możliwość poćwiczyć ojczystą mowę. Kontakty te wiele wnoszą dla wszystkich uczestników takich spotkań, wzbogacają  wiedzę historyczną, uwrażliwiają na problemy seniorów i przedstawicieli innych kultur, niejednokrotnie zawiązują się bliskie relacje. Opracowując Program adaptacyjny prowadzony przez Dom na kolejny okres widzimy potrzebę wprowadzenia oferty edukacyjnej, dotyczącej wiedzy o repatriantach.

W Domu na bieżąco wykonywany jest szereg remontów takich jak: malowanie ścian oraz wymiana posadzek w pokojach mieszkańców i pomieszczeniach wspólnych oraz w pomieszczeniach pracowniczych. Nie zapomniano o wyposażeniu pokoi mieszkańców, stare zniszczone meble stopniowo są wymieniane na nowe; niefunkcjonalne łóżka zostały zastąpione rehabilitacyjnymi z elektryczną, sterowaną pilotem regulacją, zakupiono nowy sprzęt rehabilitacyjny oraz podnośniki dla osób niepełnosprawnych. Wyposażono łazienki w nowe, wygodne  i pojemne szafki.

Również na zewnątrz budynku zaszły duże zmiany. Została odnowiona altanka przed budynkiem, na trawniku w ogrodzie wyłożono płytkami imitującymi pnie drzewa ścieżki, które prowadzą do huśtawki oraz siłowni zewnętrznej. W ogrodzie otaczającym Dom wykonano cięcia pielęgnacyjne drzew, krzewów, dosadzono krzewy ozdobne i byliny.