Nasz Patron

Nasz patron - Władysław Godyń (1921 – 2008)

Władysław Godyń przyszedł na świat w 1921 r. w Czernej koło Krzeszowic. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Jego rodzice byli ludźmi bardzo szlachetnymi i pracowitymi. Z powodu kryzysu jaki dotknął jego najbliższych w 1928 r. nie mógł kontynuować nauki, dlatego też ukończył tylko cztery klasy szkoły podstawowej. Wychowywał się i dorastał ciężko pracując. Z domu rodzinnego wyniósł wrażliwość na biedę i nieszczęście. W czasach okupacji niemieckiej został wywieziony na prace przymusowe na teren III Rzeszy. Kilka lat po powrocie założył gospodarstwo ogrodnicze na Woli Duchackiej, które powoli ciężką i wytrwałą pracą rozbudowywał, aż udało mu się uczynić go jednym z największych w Małopolsce. Władysław Godyń był człowiekiem wrażliwym na piękno natury oraz wielkim miłośnikiem sztuki. Już od najmłodszych lat w kościele do którego zabierali go rodzice, szczególną uwagę zwracał na obrazy i rzeźby. Do dzieł sztuki czuł głęboki sentyment. Jego zainteresowania wywodziły się z potrzeby serca. Dlatego za zarobione w gospodarstwie pieniądze kupował obrazy znanych mistrzów jak: Matejko, Malczewski, Wyczółkowski, Siemiradzki, Chełmoński, Gierymski i wielu innych wybitnych polskich malarzy. Kupował je nie jako lokatę, ale z miłości do piękna w nich zawartego. Przez lata stworzył jedną z największych prywatnych kolekcji dzieł sztuki polskiej liczącą około 250 obrazów.

„Chociaż mnie nie żyje się źle, cierpię z tymi milionami bezdomnych, bezrobotnych, pokrzywdzonych przez los” - tak mówił Władysław Godyń. Dlatego też, znaczną część swojego majątku przekazał najbardziej potrzebującym, nieradzącym sobie w życiu, chorym, samotnym, niepełnosprawnym oraz tym których los wypędził z ojczyzny. Ze sprzedaży kolekcji dzieł sztuki, powstało największe dzieło życia Władysława Godynia: sześć domów społecznych. Pierwszym budynkiem jaki ufundował w 1995 r. dla ciężko doświadczonych przez życie, jest Przytulisko dla Bezdomnych Kobiet przy ul. Malborskiej prowadzone przez Siostry Albertynki. Działa zgodnie z charyzmatem św. Brata Alberta, którego celem jest przywrócenie ludzkiej godności i ukazanie sensu życia. Mogą tam szukać schronienia wszystkie bezdomne kobiety, w tym matki z dziećmi. Następnym obiektem jest dom w Kostrzu dla sześciu rodzin repatriantów z Kazachstanu, które chciały wrócić do kraju. W 1997 r. W. Godyń przekazał pieniądze na wybudowanie  budynku w stanie surowym w Radwanowicach. Utworzone w nim schronisko zastępuje niepełnosprawnym intelektualnie ich utracone rodziny. Władysław Godyń sfinansował również Schronisko dla Bezdomnych Mężczyzn przy ul. Saskiej. Dom św. Brata Alberta prowadzony przez Zgromadzenie Braci Albertynów udziela schronienia mężczyznom wychodzącym z bezdomności. Kolejne fundusze przekazał na dwa domy przy ul. Sołtysowskiej: jeden z nich to Schronisko dla Bezdomnych Kobiet, którego podstawowym celem jest pomoc w wyjściu z bezdomności oraz ostatnie przedsięwzięcie - nasz Dom Pomocy Społecznej, który miał służyć za dom potrzebującym, a w szczególności starszym repatriantom z Kazachstanu. Wraz z otwarciem Domu w 2003 r. - do Polski mogło powrócić 23 repatriantów.

Obecnie Dom Pomocy Społecznej przeznaczony jest dla 67 seniorów. Z wdzięczności dla fundatora mieszkańcy złożyli wniosek o nadanie domowi imienia: Władysława Godynia.
W dniu 26.04.2006 r. Rada Miasta Krakowa podjęła taką decyzję. Jest to jedyny Dom w Polsce dla tak dużej ilości seniorów-repatriantów oraz jedyny Dom noszący jego imię. Wszystkie ufundowane domy są schronieniem, nadzieją na lepsze życie, miejscem gdzie można odzyskać spokój ducha i wiarę w siebie. Są to miejsca, które dają świadectwo, że miłość, dobro i bezinteresowność nadal istnieją. W uznaniu zasług Władysław Godyń został oznaczony medalami: „Cracoviae Merenti”, „Bogaci Miłosierdziem”, „Św. Brata Alberta”. W 2001 r. został mu nadany tytuł Filantropa Krakowa.

Władysław Godyń zmarł 8 czerwca 2008 r. Swoim życiem i czynami realizował słowa Bp Jana Chrapka: „Przez życie należy kroczyć tak, aby ślady Twoich stóp pozostały…”